شعر آغاز
واقعا تنهاست انسان واقعا
بودنش بی جاست اینجا واقعا
این زمین زشت رو این لا مکان
بسته است این بالها را واقعا
در نبود نای پرواز ِ بشر
هم هوا تنهاست هم جان واقعا
من که از پرواز با طیاره ها
روزگاری شاد بودم واقعا
لیک دانم این بودن هفت آسمان
حقه ایست ای هم مسیران واقعا
شاعر
ار.س
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد